Dante Alighieri

olusia93

Dante Alighieri urodził się we Włoszech, we Florencji w maju 1265 roku. Czasy współczesne Dantemu są punktem kulminacyjnym trwającej od XI wieku walki cesarstwa z papiestwem. Włosi podzielili się na dwa stronnictwa – procesarskich gibelinów i propapieskich gwelfów. Walki między tymi dwiema frakcjami miały miejsce także we Florencji, mieście rodzinnym Dantego. Ostatecznie zwyciężyła partia gwelficka, która podzieliła się na dwa odłamy: Gwelfów Białych – umiarkowanych, odnoszących się nieufnie do polityki papieża oraz Gwelfów Czarnych, szukających oparcia w Rzymie. Dante należał do pierwszej frakcji, wodzem drugich był jego zagorzały przeciwnik, Corso Donati. Biali strzegli niepodległości Florencji i odrzucali ingerencję ówczesnego papieża, Bonifacego VIII w wewnętrzne sprawy miasta. Czarni byli bardziej ekspansywni, liczyli, że przy pomocy Rzymu zdobędą nowe rynki zbytu dla szybko rozwijającej się gospodarki Florencji.

Dante jako reprezentant Gwelfów Białych brał czynny udział w życiu politycznym Florencji. Sprawował liczne urzędy, w 1300 nawet najwyższy urząd w mieście, priora. Kiedy w 1302 r. wierne papiestwu towarzystwo Gwelfów Czarnych przejęło władzę we Florencji, Dante ze względów politycznych musiał opuścić swoje rodzinne miasto. Wraz z nim wielu sprzymierzeńców zostało skazanych zaocznymi wyrokami na śmierć. Rozczarowany Dante przestał brać bezpośredni udział w walkach i wycofał się z czynnego życia politycznego. Kiedy w 1315 roku we Florencji ogłoszono amnestię dla więźniów politycznych, Dante na znak swojej niewinności nie skorzystał z niej i pozostał w Rawennie aż do śmierci w 1321 r., mimo że bardzo kochał Florencję i przez całe życie próbował do niej wrócić. Boska Komedia jest więc dziełem napisanym na wygnaniu, a co więcej wygnanie to było źródłem jej powstania. Osobiste losy autora, rozgoryczenie sytuacją panującą w ojczyźnie, wszystko co go poruszało znalazło w dziele bezpośrednie odbicie.

Życie osobiste Dantego związane jest z osobą Beatrycze, którą później poeta uwieczni w swojej Komedii. Dante spotkał ją w wieku dziewięciu lat i podobno zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Beatrycze zmarła, gdy młodzi mieli lat 25. Po śmierci ukochanej poeta był pogrążony w rozpaczy i zaczął prowadzić życie hulaszcze, szukając pocieszenia w ramionach różnych kobiet. Ostatecznie poeta ożenił się z Gemmą Donati, z którą miał czwórkę dzieci. Najmłodsza z nich miała na imię Antonia i wstąpiła jako dorosła osoba do klasztoru, przybierając imię Beatrycze.

Dorobek literacki Dantego jest spory. Poeta pisał już od najmłodszych lat, a większość jego utworów powstała na wygnaniu. Poza Boską komedią Dante napisał m.in.:

* Vitua nova (Życie nowe) – zbiór liryków przeplatanych fragmentami prozatorskimi, przedstawiający historię miłości poety do Beatrycze. Dzieło to zapowiada Boską Komedię.
* RimeI (Rymy) – zbiór drobnych poematów lirycznych.
* Il Convivio – traktat filozoficzny, pokazujący niesamowitą erudycję Dantego.
* De vulgari eloquentia (O języku pospolitym) – traktat naukowy, poświęcony językowi włoskiemu.
* De monarchia (Monarchia) – traktat polityczny, przedstawiający poglądy Dantego na stosunek władzy kościelnej i władzy świeckiej (cesarstwa i papiestwa).