Co to są Święta?

beata0512

Święto – ogólne określenie szczególnych dni lub dłuższych okresów powtarzających się regularnie co rok.

Święto może mieć charakter religijny (np. Boże Narodzenie), narodowy (np. Trzeciego Maja), państwowy (np. Święto Niepodległości) lub międzynarodowy (np. Dzień Praw Człowieka). Może upamiętniać jakieś wydarzenie (np. bitwę), podkreślać wagę pewnych problemów (np. Sprzątanie świata), może też być okazją do uczczenia osoby (np. Jana Pawła II) czy grupy społecznej (np. pracowników) lub zawodowej (np. górników).

Z większością świąt wiążą się pewne zwyczaje i uroczysty sposób celebrowania. Niektóre święta są też dniem wolnym od pracy.

Święta...
Czym są i co stanowi ich wartość?
Skąd się wzięły?

Chyba z bezbronności człowieka.
Prapoczątki to lęk wynikający z niezrozumienia natury, respekt przed siłami przyrody, szukanie odpowiedzi na odwieczne pytanie "dlaczego?" i sposobów przełamania tego, co nieuchronne.
Instynkt samozachowawczy dyktował konieczność przetrwania i zachowania gatunku, zrozumienia i obłaskawienia natury, przeciwdziałania i pokonania siły żywiołów, a obserwacja zjawisk przyrody pozwalała zrozumieć cykliczność nimi kierującą.
Doświadczenie porządkowały kolejne etapy zdobywania wiedzy umacniającej się wraz z powstawaniem społeczności.
Utrwalały się jednocześnie wierzenia, zabobony i przesądy, powstawały mity i bóstwa. Rytuały i ceremonie mające zapewnić człowiekowi przychylność otaczającego go świata, niosły optymizm krzepiony wiarą we własną siłę i zaradność, dawały poczucie bezpieczeństwa i wyzwalały radość życia, pozwalając oderwać się od codzienności.

Kultywowane uroczystości wtopiły się w tradycje stając się nieodłącznym elementem kultury społecznej, a ludzkość przywiązywała się do nich niezależnie od podłoża, czy to religijnego, czy pogańsko-ludowego, z czasem przykładając większą wagę do zwyczajów i zabaw im towarzyszącym, niż do treści wierzeń.

Pierwotnie wyznaczane rytmem pór roku, czasem zasiewów i zbiorów, cyklem rozrodczym zwierząt, przypisywane kolejnym bóstwom, wzbogacały się pamiecią wydarzeń i osób, czczonych świętowaniem rocznic i powstawaniem nowych kultów.

W genezie opierając się na tych samych pierwiastkach, święta różnicowały się w zależności od poziomu cywilizacji i kultury narodu, podkreślając jego tożsamośc i odrębność.

Jak ważnym są elementem w kulturze zauważył już w VI wieku papież Grzegorz Wielki, zalecając aby misjonarze mając na uwadze zwyczaje mieszkańców, oszczędzali świątyń i nie wzbraniali obchodów miejscowych uroczystości, pogańskim obrzędom starając się nadać nowy kształt.
Przejmując świątynie, adaptując obrządki i zwyczaje zmieniając jedynie nazwy świąt, nadając im chrześcijańskie treści i nowych patronów, chrześcijaństwo nie odbierając tożsamości narodom wzbogaciło się ich kulturą.
Upadki cywilizacji, powstawanie nowych, zmiany zachodzące w obyczajowości istniejących, sprawiają, że niektóre tradycje ewoluują, inne zanikają a na ich miejsce powstają nowe. Ale dziś chyba nikt nie potrafi wyobrazić sobie czasu upływającego monotonnie, w którym wszystkie dni byłyby podobne do siebie, nużące jednostajnością zajęć, bez bardziej czy mniej miłych przerywników, jakimi są święta.

Ile z nich przetrwało? Czym są dzisiaj?
Święta to nie tylko dni wolne od pracy, to także zwykłe, robocze dni poświęcone pamięci wydarzeń, rocznic, osób, zawodów czy sytuacji.
O niektórych dziś już nikt nie pamięta, inne wydają się reliktem zamierzchłej przeszłości, jeszcze inne, tworzone sztucznie dla potrzeby chwili, nie wzbudzają entuzjazmu.
Te, w których zawarta jest częśc kultury ludzkości i pamięć historii narodów, przetrwały, wciąż kultywowane.
Religijne, państwowe, etniczne, zwyczajowe i te kameralne, najzupełniej prywatne, jak własne imieniny, urodziny czy rocznice, obchodzone mniej lub więcej uroczyście, bardziej czy mniej lubiane, nadają koloryt mijającym dniom.
Świadczą o przynależnościach, jednoczą, podtrzymują więzi, niosąc tak potrzebną radość.